Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, τη δεκαετία 2009 - 2020 οι καλλιεργούμενες εκτάσεις στην Περιφέρεια Πελοποννήσου μειώθηκαν από 3,3 εκατ. σε 2,5 εκατ. στρέμματα. Το ζωικό κεφάλαιο της κτηνοτροφίας μειώθηκε από 1.120.608 σε 802.837 ζώα και στη μελισσοκομία οι κυψέλες από 138.390 σε 120.224.
Φυσικά η συγκεκριμένη δεκαετία σημαδεύτηκε σε μεγάλο μέρος της από την οικονομική κρίση, ωστόσο η εγκατάλειψη της υπαίθρου από τις παραγωγικές ηλικίες είναι κατά πάσα πιθανότητα η βασική αιτία για το φαινόμενο. Οι παλιάς κοπής γεωργοί και κτηνοτρόφοι συνταξιοδοτούνται και δεν αντικαθίστανται από νέους, μορφωμένους ανθρώπους που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τεχνικές γνώσεις, επιδοτήσεις και τεχνολογία και να ασχοληθούν με την ευφυή γεωργία, που μειώνει το ρίσκο και αυξάνει το εισόδημα.
Το θέμα είναι φυσικά πολύπλευρο, και δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι το επίπεδο ποιότητας ζωής στις αγροτικές περιοχές είναι σαφώς χαμηλότερο σε σχέση με τις πόλεις, ακόμα και της επαρχίας. Εκπαίδευση, πολιτισμός, αθλητισμός, εξωστρέφεια, είναι μάλλον «είδη πολυτελείας» για τους κατοίκους των αγροτικών περιοχών. Είναι όμως σημαντικά για τους νέους ανθρώπους για να μείνουν και να δημιουργήσουν στον τόπο τους.
Ενόψει τοπικών και περιφερειακών εκλογών, ας ελπίσουμε να εξετάσουν σοβαρά το θέμα οι νέοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες.
Comments